Tülay Abla - 4
1.Bölüm için: https://xhamster.com/stories/evli-kom-um-t-lay-abla-10071047
2.Bölüm için: https://xhamster.com/stories/evli-kom-um-t-lay-abla-2-10075743
3.Bölüm için: https://xhamster.com/stories/evli-kom-um-t-lay-abla-3-10086864
Tülay Abla’yı mutfağa davet ettim ve arkasından da kapıyı kapattım. O mutfağa doğru ilerlerken, geniş kalçalarına bakmayı da ihmal etmedim. Mutfağa geçtiğimiz de Tülay Abla kapı tarafındaki sandalyeye oturdu. Ben ise, direkt ocağın başına giderek bifteklerle ilgileniyordum. Kısa soluklu sohbetin ardından, biftekleri servis ettim. Tülay Abla’nın iri göğüslerinden gözlerimi alamıyordum ve sakarlığım üzerimdeydi. Masaya çatal-bıçak koyarken, onları da yere düşürmüştüm. Hakancığım iyi misin dedi? Gülerek. İyiyim abla dedim, uzun zamandan sonra evime bir misafir gelince, heyecan yaptım diyerek gülüştük. Çatal-Bıçaklarla birlikte, kadehleri de masaya koyarak; şarabı da servis ettim. Yemeğimizi yerken günlük olaylardan yaşadıklarımızdan bahsettik.
Yemekler yenilip, bittiğin de; bulaşıkları makineye yerleştirirken, maşallah pek de hamaratız, pek de düzenliyiz cümleleri geldi kulağıma. Teşekkür ettim. Abla içeriye geçelim istersen, daha rahat oluruz diyerek onu salona yönlendirdim. Çerezlerimizi koydum ve şarap şişesini de alarak salona geçtim. Tülay Abla ikili koltuğa geçmişti, ben de tam karşısındaki tekli koltuğa geçmeden önce, önüne sehpayı koydum. Ve sehpayı koyarken de, göğüslerine bakmadan edemedim. Şarapları da doldurduktan sonra, oturdum karşısına. Anlat bakalım abla dedim, neler yaptın bugün? Yorgun görünüyorsun ve biraz da bıkkın. Sanki böyle bir şeyler olmuş da, o olanlar artık her neyse; keşke olmasaymış der gibisin. Maşallah Hakan Beyimiz de falcı gibi diye giriş yaptı. El falı da bakıyor musun sen? Diyerek şuh kahkahasını da savurdu.. İçim ısınmıştı. Elini verirsen, kolunu kaptırırsın abla dedim ve bir kahkaha da ben patlattım.
Şaraplar kadehlerde hızla tükenmeye başlayınca, Tülay Abla’da ben de rahatlıyorduk. Tülay Abla’nın oturması bile değişmişti. Hakan dedi, aslında çok güzel bir yaşantım vardı. Tekstil firmasında çalışıyordum. Allah’a şükürler olsun evime de çocuklarıma da bakıyordum. Eşimle birlikte kendi yağımızda kavrulup gidiyorduk. Sonra eşimin arkadaşları eşimin kanına girdiler. Onlarla iş yapma dedim, seni kandırırlar dedim; bana aldırmadı. Bizimkisi de saftı zaten birazcık. İyi niyetliydi ama salaklığı da elden bırakmıyordu. Öyle deme abla dedim, insan eşine hiç öyle der mi? Der Hakancığım. Öteye bile geçer. Arkadaşları eşimi kötü yola sürükledi. Eşimle bir iş kurdular, ilk başta her şey yolunda, sonradan sonraya bizimkisi değişmeye başladı. Eve geç gelmeler arttı, telefon görüşmeleri arttı, vakitsiz evden gitmeler, gizli saklı telefon görüşmeleri vs. Dedim ya bizim saftiriğin aklına girdiler diye, birlikte alemde yapıyorlardı, karılarla da takılıyorlardı. Çok sonradan öğrendim tabi ben bunları. İnsan üzülüyor tabi, her şey yolunda giderken bir anda aynı yastığa baş koyduğun adamın 360 derece değişmesi sana koyuyor. Anlatırken sesi titriyordu. Meğersem bizimkiler, naylon fatura, hayali ihracat işlerine bulaşmışlar. Bir gün sabaha karşı saat 4, hopp evin kapısı çalıyor ama ne çalmak! Kıyamet kopuyor, geceliklerle kapıya koşuyorum. Kapıyı yarım açıyorum karşımda polis! Şok oluyorum tabi. Şevki Bey’in evi mi? Evet! Siz kimsiniz? Polis! Neler oluyor? Demeye kalmadan paldır küldür eve girmeye çalışıyorlar. Almıyorum! Kapıyı kapatıyorum direkt! Dan dan dan kapıdalar. Şevki’yi uyandırıyorum, Şevki kalk polis geldi seni arıyor, ne yaptın demeye varmadan karga tulumba Şevki’yi alıp gidiyorlar. Onca hengâmede, çocuklar da uyanıyor. Ben hemen üzerime bir şeyler alıp koşuyorum peşinden. Karakola götürdüler. Nezarete atıyorlar bizimkini. Gel zaman git zaman olaylar gün yüzüne çıkıyor. Arkadaşları da, Şevki de Ağır Ceza’da yargılanıyor. 13’er yıl hapis cezası! Bununla biter mi? Bitmiyor tabi. Vergi borçları geliyor kapıma, icralar da cabası. Senin etin ne budun ne be adam! Senin 200 milyarlık vergi borcun nereden çıktı?! Sen ne yaptın? Tabi bunların bedelini hep ben ödedim. Tek başına mücadele ettim.
Tülay Abla kadehi bittikçe dolduruyor, hareketleri daha rahat, refleksleri daha yavaş.. Senin de başını şişirdim diyor. Sorun değil abla! Diyorum ve hayretle dinliyorum Şevki’nin hikayesini. Yani Hakancığım benim durumlar böyle derken başlıyor gözyaşlarını akıtmaya. Aman abla! Diyorum. Kalkıyorum yerimden geçiyorum yanına. Ağlama diyorum! Mendil uzatıyorum kendisine.
Üç çocuk ile kendi başıma yoruldum be Hakan! Diyor. Ne yaşadığımı bildim, ne kadınlığımı bildim, ne de hayatı bildim! Şu gencecik yaşımda hala bir şeyler için çabalıyorum. Boşanayım dedim! Ailem karşı çıktı! Evden ayrıldım, ailemin yanına gittim! Ev ev üstünde olmadı. Kendi ailem anam babam sırtını çevirdi. Ben de düzeni tutturmaya çalışıyorum işte.
Gel abla elini yüzünü yıkayalım. Bir kendine gel. Tutuyorum elinden, ayağa kalkarken yalpalıyor. Belinden kapıyorum hemen. O önde ben arkasında belinden tuta tuta tuvalete götürüyorum. Lavaboya iki elini yaslıyor, başını kaldırıp aynaya bakıyor ve güzel kadınım değil mi? Hakan diyor. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Şarabın etkisi Tülay Abla’nın libidosunu harekete geçirdiğine eminim. Tam arkasındayım Tülay Abla’nın kalçalarına dokunuyorum. Aynadan bakıp, güzelsin abla diyorum. Eminim ki birçok erkeğin rüyasısındır. Esmersin bir kere diyorum. Hayat mücadelen var. Güçlüsün de. Ve kimseye de bakmıyorsundur. Aynen öyle diyor ve tebessüm ediyor. Hadi abla diyorum yıkayalım yüzünü. Bu arada ben de arkasında olmanın verdiği etkiyle yavaş yavaş sertleşiyorum. O lavaboya eğilip kalçalarını dışarıya çıkarttığında ise, sertliğim kalçalarını zorluyor. Yardımımla birkaç sefer su çarpıyoruz yüzüne. Daha iyi misin? Diyorum. Aynadan yüzüme bakıp, çok iyi geldi diyor. Munzur bir tebessüm var yüzünde.
En çok neye ihtiyacım var biliyor musun? Neye diyorum Abla? Sarılmaya, şefkate. Birisinin beni sarmasına ihtiyacım var. Yoruldum, tükendim diyor.
O anda belinden dolanıp, sarıyorum Tülay Abla’yı.
Dudaklarım boynunda neredeyse..
2.Bölüm için: https://xhamster.com/stories/evli-kom-um-t-lay-abla-2-10075743
3.Bölüm için: https://xhamster.com/stories/evli-kom-um-t-lay-abla-3-10086864
Tülay Abla’yı mutfağa davet ettim ve arkasından da kapıyı kapattım. O mutfağa doğru ilerlerken, geniş kalçalarına bakmayı da ihmal etmedim. Mutfağa geçtiğimiz de Tülay Abla kapı tarafındaki sandalyeye oturdu. Ben ise, direkt ocağın başına giderek bifteklerle ilgileniyordum. Kısa soluklu sohbetin ardından, biftekleri servis ettim. Tülay Abla’nın iri göğüslerinden gözlerimi alamıyordum ve sakarlığım üzerimdeydi. Masaya çatal-bıçak koyarken, onları da yere düşürmüştüm. Hakancığım iyi misin dedi? Gülerek. İyiyim abla dedim, uzun zamandan sonra evime bir misafir gelince, heyecan yaptım diyerek gülüştük. Çatal-Bıçaklarla birlikte, kadehleri de masaya koyarak; şarabı da servis ettim. Yemeğimizi yerken günlük olaylardan yaşadıklarımızdan bahsettik.
Yemekler yenilip, bittiğin de; bulaşıkları makineye yerleştirirken, maşallah pek de hamaratız, pek de düzenliyiz cümleleri geldi kulağıma. Teşekkür ettim. Abla içeriye geçelim istersen, daha rahat oluruz diyerek onu salona yönlendirdim. Çerezlerimizi koydum ve şarap şişesini de alarak salona geçtim. Tülay Abla ikili koltuğa geçmişti, ben de tam karşısındaki tekli koltuğa geçmeden önce, önüne sehpayı koydum. Ve sehpayı koyarken de, göğüslerine bakmadan edemedim. Şarapları da doldurduktan sonra, oturdum karşısına. Anlat bakalım abla dedim, neler yaptın bugün? Yorgun görünüyorsun ve biraz da bıkkın. Sanki böyle bir şeyler olmuş da, o olanlar artık her neyse; keşke olmasaymış der gibisin. Maşallah Hakan Beyimiz de falcı gibi diye giriş yaptı. El falı da bakıyor musun sen? Diyerek şuh kahkahasını da savurdu.. İçim ısınmıştı. Elini verirsen, kolunu kaptırırsın abla dedim ve bir kahkaha da ben patlattım.
Şaraplar kadehlerde hızla tükenmeye başlayınca, Tülay Abla’da ben de rahatlıyorduk. Tülay Abla’nın oturması bile değişmişti. Hakan dedi, aslında çok güzel bir yaşantım vardı. Tekstil firmasında çalışıyordum. Allah’a şükürler olsun evime de çocuklarıma da bakıyordum. Eşimle birlikte kendi yağımızda kavrulup gidiyorduk. Sonra eşimin arkadaşları eşimin kanına girdiler. Onlarla iş yapma dedim, seni kandırırlar dedim; bana aldırmadı. Bizimkisi de saftı zaten birazcık. İyi niyetliydi ama salaklığı da elden bırakmıyordu. Öyle deme abla dedim, insan eşine hiç öyle der mi? Der Hakancığım. Öteye bile geçer. Arkadaşları eşimi kötü yola sürükledi. Eşimle bir iş kurdular, ilk başta her şey yolunda, sonradan sonraya bizimkisi değişmeye başladı. Eve geç gelmeler arttı, telefon görüşmeleri arttı, vakitsiz evden gitmeler, gizli saklı telefon görüşmeleri vs. Dedim ya bizim saftiriğin aklına girdiler diye, birlikte alemde yapıyorlardı, karılarla da takılıyorlardı. Çok sonradan öğrendim tabi ben bunları. İnsan üzülüyor tabi, her şey yolunda giderken bir anda aynı yastığa baş koyduğun adamın 360 derece değişmesi sana koyuyor. Anlatırken sesi titriyordu. Meğersem bizimkiler, naylon fatura, hayali ihracat işlerine bulaşmışlar. Bir gün sabaha karşı saat 4, hopp evin kapısı çalıyor ama ne çalmak! Kıyamet kopuyor, geceliklerle kapıya koşuyorum. Kapıyı yarım açıyorum karşımda polis! Şok oluyorum tabi. Şevki Bey’in evi mi? Evet! Siz kimsiniz? Polis! Neler oluyor? Demeye kalmadan paldır küldür eve girmeye çalışıyorlar. Almıyorum! Kapıyı kapatıyorum direkt! Dan dan dan kapıdalar. Şevki’yi uyandırıyorum, Şevki kalk polis geldi seni arıyor, ne yaptın demeye varmadan karga tulumba Şevki’yi alıp gidiyorlar. Onca hengâmede, çocuklar da uyanıyor. Ben hemen üzerime bir şeyler alıp koşuyorum peşinden. Karakola götürdüler. Nezarete atıyorlar bizimkini. Gel zaman git zaman olaylar gün yüzüne çıkıyor. Arkadaşları da, Şevki de Ağır Ceza’da yargılanıyor. 13’er yıl hapis cezası! Bununla biter mi? Bitmiyor tabi. Vergi borçları geliyor kapıma, icralar da cabası. Senin etin ne budun ne be adam! Senin 200 milyarlık vergi borcun nereden çıktı?! Sen ne yaptın? Tabi bunların bedelini hep ben ödedim. Tek başına mücadele ettim.
Tülay Abla kadehi bittikçe dolduruyor, hareketleri daha rahat, refleksleri daha yavaş.. Senin de başını şişirdim diyor. Sorun değil abla! Diyorum ve hayretle dinliyorum Şevki’nin hikayesini. Yani Hakancığım benim durumlar böyle derken başlıyor gözyaşlarını akıtmaya. Aman abla! Diyorum. Kalkıyorum yerimden geçiyorum yanına. Ağlama diyorum! Mendil uzatıyorum kendisine.
Üç çocuk ile kendi başıma yoruldum be Hakan! Diyor. Ne yaşadığımı bildim, ne kadınlığımı bildim, ne de hayatı bildim! Şu gencecik yaşımda hala bir şeyler için çabalıyorum. Boşanayım dedim! Ailem karşı çıktı! Evden ayrıldım, ailemin yanına gittim! Ev ev üstünde olmadı. Kendi ailem anam babam sırtını çevirdi. Ben de düzeni tutturmaya çalışıyorum işte.
Gel abla elini yüzünü yıkayalım. Bir kendine gel. Tutuyorum elinden, ayağa kalkarken yalpalıyor. Belinden kapıyorum hemen. O önde ben arkasında belinden tuta tuta tuvalete götürüyorum. Lavaboya iki elini yaslıyor, başını kaldırıp aynaya bakıyor ve güzel kadınım değil mi? Hakan diyor. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Şarabın etkisi Tülay Abla’nın libidosunu harekete geçirdiğine eminim. Tam arkasındayım Tülay Abla’nın kalçalarına dokunuyorum. Aynadan bakıp, güzelsin abla diyorum. Eminim ki birçok erkeğin rüyasısındır. Esmersin bir kere diyorum. Hayat mücadelen var. Güçlüsün de. Ve kimseye de bakmıyorsundur. Aynen öyle diyor ve tebessüm ediyor. Hadi abla diyorum yıkayalım yüzünü. Bu arada ben de arkasında olmanın verdiği etkiyle yavaş yavaş sertleşiyorum. O lavaboya eğilip kalçalarını dışarıya çıkarttığında ise, sertliğim kalçalarını zorluyor. Yardımımla birkaç sefer su çarpıyoruz yüzüne. Daha iyi misin? Diyorum. Aynadan yüzüme bakıp, çok iyi geldi diyor. Munzur bir tebessüm var yüzünde.
En çok neye ihtiyacım var biliyor musun? Neye diyorum Abla? Sarılmaya, şefkate. Birisinin beni sarmasına ihtiyacım var. Yoruldum, tükendim diyor.
O anda belinden dolanıp, sarıyorum Tülay Abla’yı.
Dudaklarım boynunda neredeyse..
3 years ago
